Σωμερίτης

Επώνυμο οικογένειας από τη Ζάκυνθο, που είχε καταχωρηθεί το 1587 στο βιβλίο των ευγενών. Αξιολογότερα μέλη της ήταν οι επόμενοι: 1. Αντώνιος. Σπούδασε στην Ιταλία και ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Διετέλεσε εφέτης στα χρόνια της αγγλικής προστασίας. 2. Ιωάννης. Σπούδασε στο Παρίσι. Δίδαξε σε διάφορα ελληνικά γυμνάσια. Έγραψε: Πραγματεία περί της γαλλικής στιχουργίας (1879), Ανωτέρα γραμματική της γαλλικής γλώσσης (1888) κ.ά. 3. Διονύσιος. Νομικός (1849-1927). Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, αλλά δικηγόρησε στη Ζάκυνθο, όπου ίδρυσε την εφημερίδα Ελπίς (1874-1926). Το 1908 διορίστηκε νομικός σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας και γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, οπότε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Έγραψε: Διαφωνίαι επί του εν Ελλάδι ισχύοντος αστικού δικαίου (1874), Δικονομικαί μελέται (1880), Αι βουλαί της Ελλάδος επί της βασιλείας Γεωργίου του A’ (1893), Νομικός οδηγός (1897), Οδηγίαι προς τους σπουδαστάς της νομικής (1897), Περί της γερουσίας εν Ελλάδι (1924) και διάφορα νομικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. 4. Στράτης. Νομικός. Θετός γιος του προηγουμένου. Γεννήθηκε το 1901 στην Καλκούτα. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 1927 προσχώρησε στο σοσιαλισμό και έγραψε πολλές κοινωνιολογικές μελέτες με τα ψευδώνυμα Πέτρος Ατρείδης, Πέτρος Φωτεινός κ.ά. Από τα κείμενά του σε βιβλία αξιοσημείωτα είναι η μελέτη Ιστορικός υλισμός και κριτικός φιλισταιισμός (1929) και Σοσιαλιστική προοπτική (1932). Το 1933 αναδείχτηκε σε γενικό γραμματέα του σοσιαλιστικού κόμματος και διευθυντής του θεωρητικού περιοδικού Σοσιαλιστική Επιθεώρησις. Μετάφρασε επίσης την Κυρά της θάλασσας του Ίψεν.